O καθεδρικός ναός της Φλωρεντίας στέκει ψηλός πάνω από την πόλη. Η εκκλησία της Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε (Αγίας Μαρίας των Λουλουδιών), ο καθεδρικός ναός ή ντουόμο, είναι μια τεράστια Γοτθική κατασκευή που χτίστηκε στη θέση της εκκλησίας Σάντα Ρεπαράτα, τα απομεινάρια της οποίας υπάρχουν στην κρύπτη. Ο καθεδρικός ναός άρχισε να χτίζεται στο τέλος του 13ου αιώνα σε Γοτθικό ρυθμό, από τον Αρνόλφο ντι Κάμπιο, και ο τρούλος, που κυριαρχεί στο εξωτερικό, προστέθηκε τον 15ο αιώνα. Ο καλύτερος τρόπος για να δείτε τον τρούλο είναι να σκαρφαλώσετε τα 143 σκαλιά του: ο δρόμος σας οδηγεί στο εσωτερικό του τρούλου όπου μπορείτε να θαυμάσετε από κοντά τις πολύ λοιδωρημένες τοιχογραφίες του Τζώρτζιο Βασάρι της «Τελευταίας Κρίσης» (1572-9): σχεδιάστηκαν από τον Βασάρι αλλά ζωγραφίστηκαν κυρίως από τον μαθητή του με λιγότερο ταλέντο, Φρεντερίκο Ζούκαρι το 1579.  Συνεχίστε προς τα πάνω δια μέσου των δύο κελυφών του τρούλου απ’ όπου θα απολαύσετε εντυπωσιακή θέα της πόλης.

Το Ουφίτσι είναι το πιο σημαντικό και δημοφιλές μουσείο της Φλωρεντίας. Ιδρύθηκε το 1560 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Giorgio Vasari κατά την περίοδο εξουσίας του Κόσιμο των Μεδίκων (Cosimo de’ Medici),του πρώτου Μέγα Δούκα της Τοσκάνης. Είναι κτισμένο σε σχήμα πετάλου και εκτείνεται από την Piazza della Signoria μέχρι τον ποταμό Αρνό. Σκοπός του ήταν να στεγάσει τα γραφεία της διοίκησης όπως δηλώνει και το όνομα του. Από την αρχή όμως οι Μεδίκοι παραχώρησαν ορισμένες αίθουσες του τρίτου ορόφου για να στεγαστούν τα πρώτα αντικείμενα τέχνης της συλλογής τους. Δύο αιώνες αργότερα, η τελευταία διάδοχος των Μεδίκων, η Άννα Μαρία Λουίζα δώρησε στην πόλη το παλάτι συμπεριλαμβανομένης και της εκτιθέμενης συλλογής η οποία σήμερα είναι μία από τις σπουδαιότερες στον κόσμο. Στις 45 αίθουσες της γκαλερί μπορείτε να δείτε αριστουργήματα του 14ου και 15ου αιώνα από τους κορυφαίους καλλιτέχνες της εποχής. Ανεπιφύλακτα λοιπόν θα σας προτείναμε μια επίσκεψη σε αυτό στην περίπτωση που βρεθείτε στην πόλη της Φλωρεντίας.

Το μουσείο Μπαρτζέλο έχει μια αξιόλογη συλλογή γλυπτών της Αναγέννησης και άλλων έργων τέχνης. Το κτίριο είναι ένα εντυπωσιακό Palazzo (del Bargello), ένα οχυρό με ισχυρές πολεμίστριες που περιβάλλουν την αυστηρή του πρόσοψη. Ξεκίνησε το 1255, ως το κτίριο της έδρας του Capitano del Popolo και αργότερα του Podestà και του Συμβουλίου της Δικαιοσύνης. Το 1574, έγινε έδρα για τον καπετάνιο του Δικαστηρίου (αρχηγός της αστυνομίας) και χρησιμοποιήθηκε και ως φυλακή. Παρά τις τροποποιήσεις και προσθήκες που αλλοίωσε το αρχικό σχέδιο κατά τη διάρκεια του 14ου και 15ου αιώνα, το παλάτι είναι διατηρημένο εξαιρετικά. Από το 1859, το κτίριο στεγάζει το Museo Nazionale που συγκεντρώνει πολλά και σημαντικά γλυπτά αριστουργήματα της Αναγέννησης και της μικροτεχνίας από διάφορες περιόδους, συμπεριλαμβανομένων των αριστουργημάτων από τους Donatello, Luca della Robbia, Βερόκιο, Μιχαήλ Άγγελο και Cellini. Το μουσείο έχει εμπλουτιστεί με υπέροχες συλλογές του μπρούντζο, μαγιολική, κεριά, σμάλτα, μετάλλια, σφραγίδες, ελεφαντοστά, κεχριμπάρι, ταπετσαρίες, έπιπλα και υφάσματα από τις συλλογές των Μεδίκων και των ιδιωτικών χορηγών. Για τους λάτρεις της αναγεννησιακής τέχνης, το Μπαρτζέλο είναι για τη γλυπτική ότι το Ουφίτσι είναι για τη ζωγραφική.

Η Σάντα Κρότσε, που ξαναχτίστηκε για το Τάγμα των Φραγκισκανών το 1294, από τον Αρνόλφο ντι Κάμπιο, είναι ο τόπος ταφής για τους μεγάλους και τους καλούς στη Φλωρεντία. Ο Μιχαήλ ΄Αγγελος είναι θαμμένος στη Σάντα Κρότσε, και επίσης ο Ροσσίνι, ο Μακιαβέλλι, και ο Γαλιλέο Γαλιλέι, που δικάστηκε από την Ιερά Εξέταση και δεν του επετράπη Χριστιανική ταφή μέχρι το 1737, 95 χρόνια μετά το θάνατό του. Επίσης υπάρχει το μνημείο στο Δάντη, αλλά η σαρκοφάγος είναι κενή. Το εξωτερικό της εκκλησίας καλύπτεται από μια πρόσοψη από πολύχρωμο μάρμαρο που προστέθηκε το 1863 και πληρώθηκε για τον ΄Αγγλο ευεργέτη Σερ Φράνσις Σλόαν.  Υπάρχει πολύς καλλιτεχνικός πλούτος στη Σάντα Κρότσε: τοιχογραφίες (1380) από τον Γκάντι στην Καπέλλα Ματζιόρε, διηγούνται την ιστορία του αγίου σταυρού, «σάντα κρότσε», και όμορφες τοιχογραφίες από τον Γκιόττο στα παρεκκλήσια Μπάρντι και Περούτσι, δείχνουν σκηνές από τη ζωή του Αγίου Φραγκίσκου και Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή. Ένα ασυνήθιστο ανάγλυφο, ο Ευαγγελισμός, από επιχρυσωμένο ασβεστόλιθο του Ντονατέλλο, διακοσμεί τον τοίχο του κυρίως ναού. Να μην παραλείψετε να δείτε το μνημείο του θεατρικού συγγραφέα Τζιοβάννι Μπαττίστα Νικκολίνι, στα αριστερά της εισόδου που λέγεται ότι ήταν πηγή έμπνευσης για το «Άγαλμα της Ελευθερίας».